توکن‌شده‌های طلا روی زنجیره تنها «ثبتِ مالکیتِ توکن» را انجام می‌دهند، اما مالکیت قانونی و تحویلِ خودِ فلز در انبارهای آفلاین و تحت کنترل صادرکنندگان است. برخلاف بیت‌کوینی که در خودِ لایهٔ پایه قابل برداشتِ بدون مجوز است، توکن‌های طلا محدودیت‌هایی مثل حداقلِ اندازهٔ بازخرید (میله‌های بزرگ)، نیاز به KYC، و ریسکِ فریز ناشی از کلیدهای مدیریتی دارند. ETFهای اسپات بیت‌کوین مسیرهای «in-kind» و روش‌های شفاف‌سازیِ ذخیره (اثبات روزانه یا اوراکل) را تقویت کرده‌اند، بنابراین در شرایط ناپایداری بازار تسویهٔ ارزشِ خالص را بهتر دنبال می‌کنند. خلاصه اینکه: توکن طلا = ثبتِ بلیط؛ بیت‌کوینِ خود-نگهداری = تسویهٔ نهاییِ روی زنجیره.