XRP می‌تواند به‌عنوان یک پل سرعتی و سرمایهٔ کاری کوتاه‌مدت برای صرافی‌ها عمل کند چون تراکنش‌ها در سطح اکثر کتاب‌ها فقط چند دقیقه طول می‌کشند. مدل عملی بدین‌صورت است: فیات را در بازار منشأ به XRP تبدیل کنید، سفارش را با TWAP/VWAP میان صرافی‌ها تقسیم کنید، XRP را انتقال دهید و سریعاً در مقصد به فیات برگردانید — طوری که معرض XRP تنها چند دقیقه باشد.
در صورت نیاز به نگهداریِ غیرصفر، باز کردن یک موقعیت شورت در قرارداد آتی CME XRP هم‌زمان با خرید اسپات، دلتا را فشرده می‌کند و ریسک را کاهش می‌دهد. محدودیت اصلی، نقدینگی محلی و شرایط استرس (مثل تبخیر دفتر سفارش) است؛ همچنین هزینهٔ سرمایه و مقررات بانکی (بازل/EBA) می‌تواند نگهداری XRP را برای مؤسسات گران کند.
نتیجهٔ عملی: برای پنجره‌های کمتر از ~۱۰–۱۵ دقیقه، اسپاتِ به‌موقع معمولاً کافی است؛ برای نگهداری تا حدود یک ساعت، اچِف آتی لازم است؛ برای نگهداری چندساعته، XRP فعلاً گزینهٔ کم‌هزینه‌ای نیست. گسترش قراردادهای CME و بهبود عمق بازار، پتانسیل میانجی‌گری روزانهٔ چند میلیارد دلاری با XRP را افزایش می‌دهد.