بیت‌کوین با عبور از ۱۱۶,۰۰۰ دلار بار دیگر بحث «پناهگاه تورمی» را زنده کرد، اما داده‌ها نشان می‌دهند موتور واقعی رشد بیت‌کوین نه تورم بلکه نقدینگی دلار و نرخ‌های واقعی بهره است.
در این چرخه، بیت‌کوین بیش از آنکه از تورم تأثیر بگیرد، به ضعف دلار و کاهش بازده واقعی واکنش نشان می‌دهد.

همبستگی منفی بیت‌کوین با شاخص دلار (حدود -۰.۴۵) و بازده واقعی اوراق ده‌ساله (حدود -۰.۳۸) نشان می‌دهد که در زمان کاهش نرخ‌های واقعی و افت دلار، بیت‌کوین رشد می‌کند. در مقابل، وقتی دلار قوی می‌شود و بازده بالا می‌رود، جریان سرمایه از بازار کریپتو خارج می‌شود.

ETFهای اسپات بیت‌کوین این چرخه را تشدید کرده‌اند: کاهش بازده واقعی و ضعف دلار باعث افزایش ایجاد سبدهای ETF و خرید نقدی بیت‌کوین می‌شود، در حالی که بازده بالاتر و دلار قوی موجب بازخرید و فروش نقدی می‌گردد.
به‌طور ساده، جریان ETFها بازتاب لحظه‌ای سیاست‌های پولی هستند.

در اواسط اکتبر، افزایش بازده واقعی و رشد DXY باعث فروش بیت‌کوین شد، اما با داده‌های اقتصادی ضعیف‌تر و لحن نرم‌تر فدرال رزرو، این روند معکوس شد. نتیجه: بازده واقعی کاهش یافت، دلار افت کرد و بیت‌کوین دوباره رشد کرد.

تحلیل‌ها نشان می‌دهد حدود یک‌سوم نوسانات هفتگی بیت‌کوین مستقیماً به سه عامل بستگی دارد: جریان ETFها، شاخص دلار و بازده واقعی.
CoinShares گزارش داده است که هفتهٔ گذشته ۹۲۱ میلیون دلار سرمایه به محصولات دیجیتال وارد شد — نشانه‌ای از بازگشت اشتهای نهادی.

چشم‌انداز تا ۲۰۲۶ حاکی از کاهش تدریجی بازده واقعی و تضعیف دلار است، که در صورت تداوم، می‌تواند به رشد ملایم بیت‌کوین منجر شود.
اما اگر بازده واقعی دوباره بالای ۲٪ برود و دلار از میانگین ۲۰۰روزه عبور کند، احتمال اصلاح شدید وجود دارد.

به‌طور خلاصه، بیت‌کوین دیگر شاخص تورم نیست؛ بلکه آینه‌ای از سیاست پولی آمریکاست. ضعف دلار و کاهش نرخ‌های واقعی سوخت رشد بیت‌کوین‌اند، و ETFها نقش تقویت‌کننده دارند.
در واقع، آیندهٔ قیمت بیت‌کوین به سه شاخص کلان گره خورده است: DXY، DFII10 و جریان ETFها.