شفافیت کامل کیف‌پول‌های ارز دیجیتال دیگر یک مزیت نیست، بلکه یک ضعف بزرگ است. در حالی که قبلاً به‌عنوان یک ویژگی مثبت در بلاکچین دیده می‌شد، اکنون باعث افزایش ریسک امنیتی و ایجاد مانع برای پذیرش نهادی شده است.

حمله اخیر به Bybit که منجر به از دست رفتن ۱.۵ میلیارد دلار شد، نشان داد که هکرها می‌توانند کیف‌پول‌های بزرگ را ردیابی کرده و اهداف خود را به‌صورت دقیق انتخاب کنند.

منتقدان کیف‌پول‌های عمومی بر این باورند که نمایش عمومی تراکنش‌ها و موجودی‌ها امنیت کاربران را به خطر می‌اندازد. نهادهای مالی نیز به دلیل نگرانی از افشای استراتژی‌ها و دارایی‌ها، از سرمایه‌گذاری مستقیم در ارزهای دیجیتال پرهیز می‌کنند.

کیف‌پول‌های خصوصی با فناوری‌هایی مانند zk-SNARKs و آدرس‌های استیلث، راهکار بهتری ارائه می‌دهند. این کیف‌پول‌ها ضمن حفظ شفافیت شبکه، هویت کاربران و جزئیات تراکنش‌ها را پنهان می‌کنند. این امر نه تنها امنیت را افزایش می‌دهد، بلکه باعث افزایش اعتماد موسسات مالی نیز می‌شود.

در نهایت، آینده ارزهای دیجیتال به پذیرش کیف‌پول‌های خصوصی وابسته است. اگر می‌خواهیم از سیستم‌های مالی سنتی پیشی بگیریم، باید حریم خصوصی را به‌عنوان یک اصل کلیدی در نظر بگیریم.